รู้จัก
Jay Chou ครั้งแรก(หลายปีก่อน) ด้วยเพลงนี้
ได้ยินที่ไหนจำไม่ได้ ครั้งแรกก็สะดุด "อีตานี่ใคร และมันบ่นงึมงำอะไรของมัน.."
แต่ฟังๆ ไป ดันตกหลุมรักซะงั้น
ที่รักในตัวหนุ่มคนนี้ ไม่ใช่ความหล่อแน่ๆ (เพราะหน้าตาก็งั้นๆ)
แต่ด้วยความสามารถหลากหลาย และความรักในดนตรีทุกประเภท
กับความคิดสร้างสรรค์ของเขา ทั้งในการเขียนเพลง ออกแบบทำนอง และการผสมผสานศิลปะวัฒนธรรมหลายรูปแบบเข้ากับเพลง
เจย์ โชว หรือโจว เจี๋ย หลุน จะแต่งเนื้อร้อง ทำนอง และเรียบเรียงผสมผสานดนตรีเองเป็นส่วนใหญ่ในแทบทุกอัลบั้มเพลง รวมทั้งการออกแบบ music video แต่ละเรื่อง
เพลงนี้ อยู่ในอัลบั้มชุด November's Chopin ปี 2005 เจย์ได้แรงบันดาลใจจากดนตรีของโชแปง คีตกวีคนโปรดของเขา
(Nocturne เป็นแนวดนตรีประเภทโรแมนติค ที่บรรยายถึงธรรมชาติยามค่ำคืน บทเพลงของโชแปงที่มีชื่อเสียง คือ Nocturne op.9 no.2 )
ชอบรอยยิ้มของหญิงสาวใน music video เรื่องนี้
แล้วก็อาจจะเพราะเรื่องราวของเพลงที่คล้ายกับบางเรื่องราวที่เราเองเคยผ่านมา
บางเรื่องราวที่เหลืออยู่เพียงแค่ในความทรงจำรำลึกเท่านั้น
...........
Ye Qu (บทเพลงยามค่ำคืน)
ร่างกายที่ผุพังกำลังดึงดูดฝูงมดที่หิวกระหาย
ฉันมองภาพเบื้องหน้าด้วยความรู้สึกว่างเปล่า
การสูญเสียเธอไป ยิ่งทำให้ความรักแจ่มชัด
สูญเสียเธอไปแล้ว ยังเหลืออะไรให้ใส่ใจอีกเล่า
นกพิราบไม่ได้เป็นสัญญลักษณ์แห่งสันติภาพอีกต่อไป
ฉันรู้สึกราวกับถูกจองจำ
ฉันเลือกถ้อยคำงดงามมาพรรณาความรักที่ถูกช่วงชิงไปจนว่างเปล่า
สีสันของกลางคืนช่างหม่นมัว
ดวงดาวแต่งแต้มท้องฟ้า ชวนให้รำลึกถึงความทรงจำ
กุหลาบขาวที่มอบให้เธอ ร่วงโรยในฤดูกาลแห่งความมืด
ค่ำคืนแขวนลอยอยู่กับความเงียบที่แปลกหน้าและลวงตา
ฟังสิ เสื้อคลุมกันหนาวที่ห่อหุ้มฉันอยู่ราวกับเป็นเธอ เธอของฉัน
เงาน่ากลัวปกคลุมทุกย่างก้าว ชีวิตล่วงเลยไป
หมอกหนาแทรกซึมอยู่ในอากาศที่รายล้อม
ฉันอยู่กลางสุสานโล่งกว้าง
ยังคงรักเธอแม้วันเวลาผ่านเลย
ฉันบรรเลงเพลงแห่งค่ำคืนของโชแปง
เพื่อรำลึกถึงคนรักที่จากไป
เสียงนั้นราวกับเสียงสายลม
เสียงไพเราะของหัวใจที่แหลกสลาย
ฉันพรมนิ้วลงบนเปียโน
เพื่อเธอที่ทอดร่างอยู่ ณ ที่แห่งนั้น
สำหรับเธอ ฉันคือคนนิรนาม
ที่บรรเลงเพลงของโชแปงใต้แสงจันทร์
จังหวะหัวใจของเธอยังคงอบอุ่นและชัดเจน
ฉันยังจำได้ รอยประทับของริมฝีปากสีแดงสด
แมลงปอปีกขาดกระจัดกระจายในราวป่า
แต่ดวงตาของฉันไร้แววสงสารเห็นใจ
การสูญเสียเธอ ความรู้สึกของฉันมืดมัวไปด้วยหยาดน้ำตา
การสูญเสียเธอ แม้รอยยิ้มของฉันก็อยู่ในเงามืด
ฉันยืนบนดาดฟ้าด้วยหัวใจที่รอคอยอย่างคาดหวัง
เย้ยหยันความโศกเศร้าของตัวเอง
ราวกับบ่อน้ำที่แห้งผาก
ฉันกลั่นความเชื่อมั่นทั้งมวลที่หลงเหลืออยู่
เพื่อบอกตัวเอง แม้ยังคงจมลึกในความเศร้า
ว่าฉันยังคงเฝ้ารอความรัก
...................
(แปลงูๆ ปลาๆ จากเนื้อเพลงภาษาอังกฤษนะจ๊ะ
ซึ่งก็ไม่แน่ว่าภาษาอังกฤษนั้น เขาถอดความมาถูกหรือเปล่า
ไว้เก่งภาษาจีนเมื่อไรจะมาแปลใหม่จากต้นฉบับ)
ได้ยินที่ไหนจำไม่ได้ ครั้งแรกก็สะดุด "อีตานี่ใคร และมันบ่นงึมงำอะไรของมัน.."
แต่ฟังๆ ไป ดันตกหลุมรักซะงั้น
ที่รักในตัวหนุ่มคนนี้ ไม่ใช่ความหล่อแน่ๆ (เพราะหน้าตาก็งั้นๆ)
แต่ด้วยความสามารถหลากหลาย และความรักในดนตรีทุกประเภท
กับความคิดสร้างสรรค์ของเขา ทั้งในการเขียนเพลง ออกแบบทำนอง และการผสมผสานศิลปะวัฒนธรรมหลายรูปแบบเข้ากับเพลง
เจย์ โชว หรือโจว เจี๋ย หลุน จะแต่งเนื้อร้อง ทำนอง และเรียบเรียงผสมผสานดนตรีเองเป็นส่วนใหญ่ในแทบทุกอัลบั้มเพลง รวมทั้งการออกแบบ music video แต่ละเรื่อง
เพลงนี้ อยู่ในอัลบั้มชุด November's Chopin ปี 2005 เจย์ได้แรงบันดาลใจจากดนตรีของโชแปง คีตกวีคนโปรดของเขา
(Nocturne เป็นแนวดนตรีประเภทโรแมนติค ที่บรรยายถึงธรรมชาติยามค่ำคืน บทเพลงของโชแปงที่มีชื่อเสียง คือ Nocturne op.9 no.2 )
ชอบรอยยิ้มของหญิงสาวใน music video เรื่องนี้
แล้วก็อาจจะเพราะเรื่องราวของเพลงที่คล้ายกับบางเรื่องราวที่เราเองเคยผ่านมา
บางเรื่องราวที่เหลืออยู่เพียงแค่ในความทรงจำรำลึกเท่านั้น
...........
Ye Qu (บทเพลงยามค่ำคืน)
ร่างกายที่ผุพังกำลังดึงดูดฝูงมดที่หิวกระหาย
ฉันมองภาพเบื้องหน้าด้วยความรู้สึกว่างเปล่า
การสูญเสียเธอไป ยิ่งทำให้ความรักแจ่มชัด
สูญเสียเธอไปแล้ว ยังเหลืออะไรให้ใส่ใจอีกเล่า
นกพิราบไม่ได้เป็นสัญญลักษณ์แห่งสันติภาพอีกต่อไป
ฉันรู้สึกราวกับถูกจองจำ
ฉันเลือกถ้อยคำงดงามมาพรรณาความรักที่ถูกช่วงชิงไปจนว่างเปล่า
สีสันของกลางคืนช่างหม่นมัว
ดวงดาวแต่งแต้มท้องฟ้า ชวนให้รำลึกถึงความทรงจำ
กุหลาบขาวที่มอบให้เธอ ร่วงโรยในฤดูกาลแห่งความมืด
ค่ำคืนแขวนลอยอยู่กับความเงียบที่แปลกหน้าและลวงตา
ฟังสิ เสื้อคลุมกันหนาวที่ห่อหุ้มฉันอยู่ราวกับเป็นเธอ เธอของฉัน
เงาน่ากลัวปกคลุมทุกย่างก้าว ชีวิตล่วงเลยไป
หมอกหนาแทรกซึมอยู่ในอากาศที่รายล้อม
ฉันอยู่กลางสุสานโล่งกว้าง
ยังคงรักเธอแม้วันเวลาผ่านเลย
ฉันบรรเลงเพลงแห่งค่ำคืนของโชแปง
เพื่อรำลึกถึงคนรักที่จากไป
เสียงนั้นราวกับเสียงสายลม
เสียงไพเราะของหัวใจที่แหลกสลาย
ฉันพรมนิ้วลงบนเปียโน
เพื่อเธอที่ทอดร่างอยู่ ณ ที่แห่งนั้น
สำหรับเธอ ฉันคือคนนิรนาม
ที่บรรเลงเพลงของโชแปงใต้แสงจันทร์
จังหวะหัวใจของเธอยังคงอบอุ่นและชัดเจน
ฉันยังจำได้ รอยประทับของริมฝีปากสีแดงสด
แมลงปอปีกขาดกระจัดกระจายในราวป่า
แต่ดวงตาของฉันไร้แววสงสารเห็นใจ
การสูญเสียเธอ ความรู้สึกของฉันมืดมัวไปด้วยหยาดน้ำตา
การสูญเสียเธอ แม้รอยยิ้มของฉันก็อยู่ในเงามืด
ฉันยืนบนดาดฟ้าด้วยหัวใจที่รอคอยอย่างคาดหวัง
เย้ยหยันความโศกเศร้าของตัวเอง
ราวกับบ่อน้ำที่แห้งผาก
ฉันกลั่นความเชื่อมั่นทั้งมวลที่หลงเหลืออยู่
เพื่อบอกตัวเอง แม้ยังคงจมลึกในความเศร้า
ว่าฉันยังคงเฝ้ารอความรัก
...................
(แปลงูๆ ปลาๆ จากเนื้อเพลงภาษาอังกฤษนะจ๊ะ
ซึ่งก็ไม่แน่ว่าภาษาอังกฤษนั้น เขาถอดความมาถูกหรือเปล่า
ไว้เก่งภาษาจีนเมื่อไรจะมาแปลใหม่จากต้นฉบับ)
No comments:
Post a Comment