Pachelbel Canon in D major

ชอบเพลงนี้มากกกกกก..

(ก่อนฟังเพลง ต้องคลิกหยุดเพลงบรรเลงประจำบล็อกด้านขวามือก่อนนะจ๊ะ ยกเว้นอยากฟังสองเพลงซ้อนกัน ^_^)

Pachelbel Canon in D major
เป็นเพลงในดวงใจอีกเพลงหนึ่ง ฟังทีไรก็มีความสุข ไม่รู้ทำไม
ด้วยความรู้เท่าหางอึ่ง รู้แต่ว่า คำว่า canon ดั้งเดิมสะกดด้วยตัว k 

เพราะเป็นภาษาเยอรมัน ต้นฉบับของผู้ประพันธ์เพลงนี้ (Johann Pachelbel นักประพันธ์ในยุค Baroque) 

และเป็นเพลงที่เก่าแก่มากเพลงหนึ่ง เพราะประพันธ์ขึ้นราวๆ ค.ศ.1680 คือสามร้อยกว่าปีมาแล้ว โอ้ว..

ความหมายของ canon คือ เล่นวน เล่นซ้ำ เพลงนี้มหัศจรรย์ตรงที่เครื่่องดนตรีเริ่มไม่พร้อมกัน แต่ละตัวจะเล่นซ้ำตัวที่เล่นไปก่อนหน้า (โดยที่ตัวก่อนหน้านั้นก็ยังเล่นต่อไปเรื่อยๆ ) แต่กลับประสานกันเป็นเพลงได้อย่างไพเราะและลงตัวที่สุด

เพลงนี้หลายคนน่าจะเคยได้ยินบ่อย เพราะมักจะใช้บรรเลงในพิธีแต่งงาน
มีศิลปินมากมายนำมาบรรเลงในรูปแบบต่างๆ นับหลายสิบ (น่าจะหลายร้อยมากกว่า) เวอร์ชั่น ทั้งคลาสสิค ร็อค แรพ แด๊นซ์ หาฟังได้ไม่หมด
แล้วยังถูกใช้เป็นเพลงประกอบโน่น นี่ นั่น นับไม่ถ้วน เช่น เคยถูกใช้ประกอบภาพยนตร์เรื่อง Ordinary People , The Classic, My Sassy Girl,  The Proposal ฯลฯ ในละครไทยก็มี เช่นเรื่อง สูตรเสน่หา
ในเกมคอมพิวเตอร์ก็มี ในโฆษณาก็บ่อย 

อันนี้ไพเราะแบบ original

อันนี้มาในเสียงกีตาร์แบบ Depapepe

มาดูแบบที่ใช้ในโฆษณาบ้าง

โฆษณาแพนทีนฉบับสาวน้อยหูพิการ คนไทยไม่ค่อยเคยเห็น แต่ไปดังในต่างประเทศเสียนี่ 

(ตอนนั้น น้องใบเฟิร์น จากภาพยนตร์เรื่อง สิ่งเล็กๆ ที่เรียกว่ารัก ยังเด็กอยู่เลย หน้าใสเชียว อิจฉา..^_^)